Menurut ahli geografi Arab terkenal Ibn Hawqal, menjelang
kejatuan al-Quds pada tahun 1099M, semangat jihad di kalangan umat Islam telah
luntur. Kata-kata beliau disokong oleh al-Muqaddasi yang menyatakan bahawa
penduduk Syam (Historical Syria) telah kurang bersemangat untuk berjihad
mempertahankan kesucian bumi al-Quds daripada serangan musuh. Menurut beliau,
semangat itu telah dikuburkan sepenuhnya pada tahun 1099M ketika al-Quds jatuh
ke tangan tentera Salib. Moral tentera Salib ketika itu adalah lebih tinggi
berbanding tentera Islam.
Sudah menjadi sunnatullah, akan sentiasa ada di kalangan
umat Islam itu kumpulan yang membuat reformasi kebaikan di kalangan masyarakat.
Kelemahan utama umat Islam ketika itu, iaitu culas berjihad, telah dilihat oleh
Syeikh Ali bin Tahir al-Sulami sebagai faktor utama kejatuhan empayar Islam di
sekitar Sham. Lantas, pada tahun 1105M, Syeikh al-Sulami telah mengarang Kitab
al-Jihad.
Kitab itu dilihat oleh ramai pengkaji sebagai stimulus
terhadap gerakan jihad membebaskan al-Aqsa daripada cengkaman kezaliman tentera
Salibiyyah. Di dlam kitab tersebut, Syeikh al-Sulami telah memberikan teguran
keras kepada pemimpin umat Islam (khalifah) supaya bersegera melancarkan jihad.
Beliau telah meramalkan bahaya ancaman tentera Salibiyyah sekiranya kemaraan
mereka ke tanah umat Islam yang lain tidak disekat. Apatah lagi sejurus selepas
mereka memerintah al-Quds, keadilan yang sebelum itu dinikmati semasa
pemerintahan empayar Islam (kecuali di penghujung kejatuhannya) telah semakin
hilang.
Syeikh al-Sulami yang berpusat di Damascus, telah
mendatangkan beberapa pendapat daripada mujtahid muktabar, seperti Imam
al-Shafi’e dan imam al-Ghazali. Beliau percaya musibah yang menimpa empayar
Islam ketika itu adalah akibat dosa berlarutan yang merela lakukan, lantas
menyeru supaya jihad ke atas tentera Salibiyyah dimulakan dengan
mujahadatunnafsi.
Alhamdulillah, hasil semaian Syeikh Ali bin Tahir al-Sulami
itu, lahirnya pemimpin-pemimpin Islam terkemudian yang memimpin bahtera
perjuangan jihad. Sebagai ulamak, seruan beliau telah didengar oleh golongan
umara’ yang soleh. Hasil semaian beliau, berputiklah insan-insan seperti
Imaduddin Zinki dan Nuruddin Zinki. Dan buah hasil semaian itu akhirnya telah
diperolehi di zaman Salahuddin al-Ayyubi, ketika beliau berjaya membebaskan
al-Aqsa pada tahun 1187M.
Moga akan lahir lebih ramai pejuang-pejuang pembebasan
al-Aqsa pada zaman sekarang ini yang mempunyai biasan peribadi unggul Syeikh
Ali bin Tahir al-Sulami.
No comments:
Post a Comment